تاریخچه عایق حرارتی
اهمیت عایق امروزه بر همگان واضح و آشکار می باشد. تقریبا از عایق در تمامی وسیله ها و محل هایی که در آن رفت و آمد می کنیم، خانه هایمان و محل کار و همینطور خودرو ها استفاده می شود. به دلیل اهمیت این وسیله های ارزشمند، در این مقاله از سایت شرکت چسب عایق آذرآبادگان به معرفی تاریخچه عایق حرارتی می پردازیم. با ما تا انتهای مقاله تاریخچه عایق حرارتی همراه باشید.
معرفی تاریخچه عایق حرارتی
در طول تاریخ، انسان ها همواره از مواد طبیعی به عنوان پوشش های گرمایی استفاده کرده اند تا خود را در برابر سرما محافظت کنند. این مواد شامل پوست حیوانات، پر پرندگان، پشم، کتان، کاه و حتی موی انسان می شود. انسان های اولیه از این مواد برای حفظ گرمای خود استفاده می کردند. با استفاده از سنگ، چوب و سایر مصالح، پناهگاه هایی را برای محافظت در برابر گرما و سرما ساختند.
تاریخچه عایق حرارتی در سرزمین های مختلف
در طول قرن ها، مواد استفاده شده برای ساخت ساختمان ها از مصالح موجود در همان منطقه های آب و هوایی بود و ساختمان ها به گونه ای طراحی می شدند که با محیط اطراف بهترین سازگاری را داشته باشند. به عنوان مثال، در زمان فراعنه، خاک به عنوان عایق حرارتی در ساختمان ها استفاده می شد و در روز های گرم تابستان، افراد در اتاق های زیرزمینی و سرداب ها اقامت می کردند. مورخان معتقدند که رومیان و یونانیان برای اولین بار آزبست (پنبه نسوز) را کشف کرده و به دلیل مقاومت آن در مقابل آتش و گرما، از آن در موارد مختلف استفاده کردند. رومیان همچنین از چوب پنبه به عنوان عایق حرارتی در کفش های خود برای گرم کردن پا ها استفاده می کردند.
یکی از تاریخ دانان رومی قرن اول، چوب پنبه را به عنوان یک عایق حرارتی نام برده است که در عایق کاری سقف ها کاربرد داشته است. ساکنان اولیه اسپانیا با استفاده از پوست درخت بلوط خانه های سنگی خودشان را عایق کاری می کردند و بومیان آفریقای شمالی نیز از ترکیب چوب پنبه با خاک رس برای عایق کاری دیوار کلبه هایشان استفاده می کردند.
ایرانیان نیز از زمان های قدیم از کاه و خاک رس برای ساخت خانه های خود استفاده می کردند و دیوار ها و سقف های با ضخامت بالا می ساختند تا خانه هایشان در تابستان خنک و در زمستان گرم باشد.
ساکنان آب های جنوبی آمریکا، کلبه هایشان را بوسیله جلبک های دریایی خشک شده می ساختند، فیبرهای توخالی این جلبک ها به عنوان عایق حرارتی عمل می کردند.
بومیان ساکن جزایر هاوایی برای اولین بار از فیبرهای معدنی برای عایق کاری کلبه هایشان استفاده کردند. این فیبرها از پسماندهای آتشفشانی به وجود می آمدند. گازهای فرار موجود در گدازه های آتش فشانی باعث به وجود آمده این فیبرها می شد.
عایق های حرارتی در ابتدای انقلاب صنعتی و در اواخر قرن نوزدهم با اهداف تجاری شکل گرفتند و تولید شدند. برای مثال عایق های حرارتی پتویی در سال 1891 توسط ساموئل کیت معرفی شدند، این نوع عایق پتویی از یک نوع پوشش حصیری که از نوعی گیاه دریایی درست می شد تشکیل شده که دو طرف آن با کاغذ کرافت پوشیده می شد.
تاریخچه عایق پشم معدنی
عایقهای پشم معدنی برای اولین بار در انگلیس و آمریکا بهمنظور عایقکاری لولهها تولید شدند. پشم سنگ در سال ۱۸۹۷ توسط یک مهندس شیمی به نام هال تولید شد و از سال ۱۹۰۱ به صورت تجاری تولید میشد.
پشم شیشه در ابتدا توسط مصریان باستان کشف شد و آنها از آن برای تزئین کشتیها استفاده میکردند. روش صنعتی تولید پشم شیشه در سال ۱۹۳۱ گسترش یافت. در این روش، مواد مذاب شیشه با سرعت بالا توسط هوا از طریق سوراخهای ریزی دمیده میشد و فیبرهای بسیار نازک و درازی از پشم شیشه تولید میشد.
یک نوع دیگر از عایق، پشم بالسا بود که از خاکهای مختلفی مانند خاکهای اره تهیه میشد و در کاغذ تولید میشدند. این نوع عایق اغلب شامل خردههای چوبی بود که با آهک یا مواد شیمیایی دیگر مخلوط میشدند. در خانههای شمال شرقی آمریکا از این نوع عایق استفاده میشد.
تاریخچه عایق آلومینیومی
عایق های منعکس کننده نور که داری سطوح شفاف هستند در سال 1804 ثبت شدند. و آلومینیوم اولین نوع این عایق ها بوده است.
تاریخچه عایق تخته ای
در سال ۱۹۱۰، عایقهای تختهای با خصوصیت نیمه سخت تولید شدند. این عایقها از فیبرهایی ساخته شده از درخت کتان در مینهسوتا تولید میشدند که به آنها فلت فیبری یا فلاکسینوم میگفتند. در سال ۱۹۱۴، عایقهای تختهای سخت نیز تولید شدند و از ضایعات چوب یا نیشکر تهیه میشدند.
تاریخچه عایق سلولزی
در دهه ۱۹۴۰، با توسعه صنعت کاغذ در آمریکا، از محصولات کاغذی به عنوان عایق استفاده شد. سلولزهای کاغذی به دلیل خواص عایق صوتی خوبی که داشتند، به سرعت برای کاربردهای عایقکاری دیگر مورد استفاده قرار گرفتند. در طول جنگ جهانی دوم، عایقهای فایبرگلاس نیز بسیار محبوب شدند.
بدون دیدگاه